Op verzoek van een blogpostlezer hier een video over ‘hoe het nu eigenlijk zit met de linkerarm.’ ?
Het is súperbelangrijk dat je leert om je snaar in te duwen, te trekken met je eigen gewicht. Dit is niet iets wat je ‘du moment’ leert maar wat je honderduuzend keer moet horen, voelen, ervaren. Liefst op super simpel materiaal zodat je kunt focussen op je gewicht, transponeren daarvan en je duim op non actief te zetten.
Daarvoor wil je eerst de baas zijn over je grote spiergroepen.
Zoek een boekenplank of dergelijke.
Ga met je linker vingertoppen hangen aan die plank.
Duw met je rechterhand je linkerarm heen en weer; als hij echt ontspannen hangt en je spiergroepen ontspannen zijn, wordt iedere 'swing' iets kleiner.
Je duim is nu los, net als wanneer je speelt.
Transponeer dit naar je snaar. Het leuke is dat indien je dit onder de knie krijgt, je ook meer gemak krijgt in je rechterhand en arm.
Want beide handen en armen zijn in je brein aan elkaar gekoppeld. Blijf dit oefenen op makkelijk materiaal als de toonladder van C.
En bekijk daarvoor mijn onlinecursus Super Leren Strijken: echt beter worden in C groot.
Hartelijke groet,
Scarlett
Scarlett
info@celloverkoop.nl | 06 - 1818 9005
Wellicht ook interessant voor je:
De noten klinken niet zoals thuis…
Fotografie: Wim VooijsHerken jij deze volgende situatie? Je zit op celloles of op een voorspeel moment en terwijl je je zo goed hebt voorbereidt en echt lekker en goed gewerkt hebt thuis klinken er noten die je niet herkent. Speel je blijkbaar andere vingers dan je...
De kam van de cello
Twee oude kammen. Nooit weggooien! Nostalgie... Willem Bouman en Fred Lindeman. Van eigen cello's.Graag vertel ik je meer over een van de weinige dingen die we aan kunnen passen aan je cello. Namelijk de kam. Want deze zit los. Wist je dat? Wanneer jij je snaren...
Hoe ik mijn eigen cello’s vond!
…en waar je volgens mij op moet letten bij het zoeken van een cello.En de fotograaf van deze prachtige nieuwe foto is Wim Vooijs! 🙂 Rond 1989 kreeg ik mijn eerste celloles van Ellis Moorman. Ik was toen 19 en vond het fanTAStisch! Ik wist meteen; dit wil ik de rest...
