Donderdagavond ging ik eten bij Kiki. Het was lang geleden dat ik haar heb gezien; iets van zeven jaar.

Ik leerde Kiki rond 1997 kennen via het prikbord van het Conservatorium van Amsterdam. Er hing een oproep, zoiets als: “Cellist gezocht voor een toneelstuk met dans”.

Kiki was de schrijfster van het stuk, ik werd de celliste, en sindsdien zien we elkaar eens in de zoveel jaren en pakken we moeiteloos de draad weer op.

Kiki is Neerlandicus en vertelde dat ze nooit ‘gewoon’ naar taal kan luisteren, naar iemands woordkeus, naar tekst. Of ik dat ook niet had met muziek. Jazeker; heb ik ook. Ik analyseer altijd de trappen van een muziekstuk. En luister ik naar een melodie dan reken ik altijd in hele, halve afstanden en bereken ik de grootte van de sprongen.

Heel concreet; stel je voor; je staat op een tweede vinger. En je moet nog één toon lager spelen. Jij realiseert je, dat is een hele afstand. Nu zul jij keurig je eerste vinger uitschuiven, ‘verlagen’ om geen hálve toon lager maar een hele toon lager te spelen. BINGO!

Dat scheelt je een foutje.

Celloles-volwassenen-arnhem-01

Dit stuk spelen wij volgende week met Het Strijkkwartet bij de entree van de bruid en afgelopen week heb ik de viool solo al in mijn hoofd uitgeschreven. Ik kan het niet helpen maar ik móet gewoon de afstanden raden. Wil jij dat ook eens proberen?

Het voordeel van hele en halve afstanden berekenen is dat je minder fouten maakt tijdens het spelen van een stuk, al dan niet van blad of uit je hoofd. Onlangs heb ik een playlist gemaakt op mijn YouTube kanaal welke nu helemaal zichtbaar geworden is. Deze video’s helpen je om de eerste stap te zetten naar het berekenen van hele en halve toons afstanden, dat te linken aan het aantal vingers dat je dient te gebruiken om de volgende correcte toon te maken.

Op deze manier een melodie zingen en spelen maakt dat ik aan voel komen of ik een grote greep moet maken of niet, of ik een positiewisseling moet maken of nog even moet wachten. Alles krijgt structuur dankzij het weten wat je doet, waar je mee bezig bent.

Indien je dit een tweede natuur maakt durf je veel meer te gaan voor ‘muziek maken’, je hart laten spreken. Je muzikale hart te laten horen. Want je staat steviger in je schoenen!

Ben je benieuwd? Neem een kijkje. Abonneer je op mijn YouTube kanaal, als je iets hebt aan mijn video’s; dank voor je duimpje omhoog; ik hoop je te kunnen helpen.

Hartelijke groet,

Scarlett

Scarlett

info@celloverkoop.nl | 06 - 1818 9005

Wellicht ook interessant voor je:

De noten klinken niet zoals thuis…

De noten klinken niet zoals thuis…

Fotografie: Wim VooijsHerken jij deze volgende situatie? Je zit op celloles of op een voorspeel moment en terwijl je je zo goed hebt voorbereidt en echt lekker en goed gewerkt hebt thuis klinken er noten die je niet herkent. Speel je blijkbaar andere vingers dan je...

De kam van de cello

De kam van de cello

Twee oude kammen. Nooit weggooien! Nostalgie... Willem Bouman en Fred Lindeman. Van eigen cello's.Graag vertel ik je meer over een van de weinige dingen die we aan kunnen passen aan je cello. Namelijk de kam. Want deze zit los. Wist je dat? Wanneer jij je snaren...

Hoe ik mijn eigen cello’s vond!

Hoe ik mijn eigen cello’s vond!

 …en waar je volgens mij op moet letten bij het zoeken van een cello.En de fotograaf van deze prachtige nieuwe foto is Wim Vooijs! 🙂 Rond 1989 kreeg ik mijn eerste celloles van Ellis Moorman. Ik was toen 19 en vond het fanTAStisch! Ik wist meteen; dit wil ik de rest...

Share This