Kamermuziek

Wist je dat ik zelf heel graag kamermuziek maak? Het liefst speel ik kwartet: strijkkwartet om precies te zijn! Ik weet nog goed hoe dat begonnen is.

Rond 1992 is het geweest dat ik in amateur orkest Con Brio te Amsterdam aanschoof. Een orkest met heel veel oudere hoger opgeleiden, voor mij een vreemde wereld komend uit een familie van ambachtslieden. Heel anders, zeg maar ?.
Tijdens een pauze raakte ik aan de praat met René Ponsioen, een violist uit het orkest. Hij vroeg me of ik niet een keer wilde kwartetten met hem en twee andere collega’s uit het orkest met wie hij niet eerder samen had gespeeld. Ik zei natuurlijk; “Dat heb ik nog nooit gedaan, ik weet niet of ik dat kan.” Ik had echt geen idee wat erbij kwam kijken en het klonk ietwat intimiderend. Maar hij stelde me gerust; het zou heel ontspannen worden, juist om dat te leren, kwartetten, en hij zou de andere musici en de bladmuziek leveren.

Ons allereerste opus, mijn allereerste kwartet was Haydn, opus 9 nummer 1, in C.

Prachtige muziek, eenvoudig klinkend misschien maar Haydn is samen met Mozart de master van het strijkkwartet, een vakman.

Uniek, wat een gevoel; ik zal die avond nooit vergeten!
Vervolgens belde Agnes mij wel eens of ik mee wilde gaan spelen, achtergrond op een feestje. En dan kreeg ik nog lekker te eten ook; win-win; ik was de koning te rijk. Ik vond het leuk; je speelde van alles, het hoefde niet perfect te zijn, maar mensen vonden het te gek om levende muziek op hun feestje of diner te hebben en het was zo leuk om te doen. En zo begon eigenlijk mijn ‘carriere’, ‘loopbaan’ is wellicht gepaster, als achtergrond kwartetter.

Mijn eerste kwartet

Mijn eerste kwartet waarmee ik echt op les ging en ging repeteren, om vervolgens achtergrondmuziek boekingen mee te doen was La Dolce Vita. Stijn, die ik leerde kennen in het Nederlands Jeugd Orkest, het NJO, vroeg of ik met hem wilde kwartetten en hij zou de andere musici regelen. Nou; luxer kan het toch niet? We gingen repeteren, repertoire verzamelen, kopiëren, bundelen, en via-via kwamen snabbels binnen. Dat moest wel want online bestond nog niet; alles ging via-via.

Ik had meteen een voorkeur voor lichte muziek. Lekker pop liedjes, ballads, tango’s… Dat vind ik vaak leuker op een feestje dan klassieke muziek.

Op het conservatorium van Amsterdam studeerden de andere leden van mijn kwartet en daarom kregen we daar kwartet les bij Johan Berkhemer. Heel waardevol. Soms bij Frans van Ruth, pianist. Ook altviolist Ferdinand Erblich van het genoemde Orlando kwartet, daarna Parkanyi kwartet geheten, gaf ons les. Soms gingen we een weekend naar mijn moeder om een heel weekend te studeren, te werken aan een concert programma. Ja zo eentje waar je dan met een beetje geluk een pizza aan over hield ?.

Tot dat kwartet stopte. All-in the game. Maar DE game changer… werd internet.

Ik zag de mogelijkheden en zocht bewust drie meiden om mee verder te gaan, om lekker popmuziek te spelen, naast een herkenbaar klassiek repertoire. Vooral gericht op bruiloften. Ik kocht galajurken als extra optie voor de boekende klant, wel 7, omdat we een vervangende speelster nodig hadden wanneer een van de vaste meiden orkest dienst had. Want de tijd tikte verder en inmiddels waren musici afgestudeerd en vonden zij hun orkestbaan. Die zeven galajurken zijn inmiddels ingeruild voor 14 jurken van hetzelfde merk, dezelfde stijl. Alle maten en lengtes, met handgebreide bolerotjes in wol-zijde mix in een bijpassende kleur tegen de kou.

Een tweetal maanden geleden kwam er een derde dress code naast gala en zwart bij; de lange zijde rokken in violet en blauw, met zwarte turtlenecks. Ik heb er 11, en dankzij knoop elastiek in de taille, door ene naaister erin gezet, kunnen ze allen meerdere maten passen zonder dat het zichtbaar is!!

Het is zover gekomen, dat ik indien ik meerdere boekingen op een dag heb, en er iemand uitvalt wegens ziekte of zo, ik soms diep moet graven om een gepaste vervangster te vinden. Gepast want een goede musicus is niet echt moeilijk te vinden. Maar een meisje of vrouw, die kan kwartetten?

Kwartetten is een vak apart. Je moet geen diva zijn, je oren openen voor drie anderen, en flexibel zijn. En het liefst een enorme rugzak ervaring; dat maakt het des te leuker als iemand het klappen van de kwartetzweep kent. Daarnaast ook gezellig, want ik ga niet met chagerijnige prinsessen op pad. Ik doe dit voor mijn lol! De sfeer in het kwartet is altijd fijn. En zo moet dat blijven.

Eindelijk bel je mij een keer!

Heel grappig; soms overkomt het mij dat wanneer ik iemand bel of mail die mij wordt aangeraden, dat iemand reageert met; “Scarlett! Eindelijk bel je mij een keer!” Het blijkt dat mensen mij al kennen als een soort van snabbel koningin ?. Ik ken hen nog niet, maar zij mij wel. Een snabbel koningin dan wel, die het belangrijk vindt om alles goed te regelen, zo duidelijk mogelijk te communiceren, met tablets vol mooie muziek komt, iets te eten regelt, afspraken nauwgezet probeert te maken, en klant en collega blij wil houden. Daar doe ik heel erg mijn best voor en ik zal je zeggen; dat is veel werk. Maar dat moet wel gedaan worden.

Inmiddels verzorgen de meiden en ik wel 60 tot 70 boekingen per jaar. Dat vind ik superleuk! Met ongeveer de helft van de bruidsparen spreek ik tevoren online of fysiek af om hun wensen door te nemen. Dat vind ik heel fijn; als ik ze op de trouwdag ‘opnieuw’ zie, in plaats van voor het eerst.

Ik kan de boekingen helaas niet allemaal doen. En het uit handen geven van de controle, eerlijk is eerlijk, vind ik moeilijk. Al zijn de meiden helemaal op d ehoogte van wat er allemaal gedaan moet worden…

Apollonia is opgegroeid met de term ‘de meiden’. ‘Mama, met wie van de meiden heb je gisteren gespeeld? Was Julia erbij? Heb je met iemand ge-carpooled?’

Ik heb zoveel mooie leuke boekingen meegemaakt; ik kan er een boek over schrijven.

Het Strijkkwartet te gast bij Jinek!

Afgelopen woensdag 17 mei, nadat we met fotograaf Marcel Witte de hele dag foto’s hadden geschoten op de droomlocatie Het Roode Koper voor onze nieuwe website, waren we te gast bij Eva Jinek in haar talkshow Jinek. Dat was stress en haasten; pas om 14.00 uur hoorde ik dat het doorging en uit welke titels ze die avond wilden kiezen, want niet alles zou gespeeld worden. Aaaaargghhh!
Yes we can!

A Whole new world, The little mermaid

Vanwege auteursrecht mag de minuut niet overschreden worden maar zie hier; wat een plaatje!
Onze vaste speelster Anita zat in de Stopera voor een ballet dienst maar Suzanne was vrij van NedPho en we waren er klaar voor!

Een andere keer vertel ik meer over Het Strijkkwartet. Wil je ons volgen? Je vindt ns o.a. op Instagram onder @het_strijkkwartet . 

Het Strijkkwartet speelt Let it go uit Frozen:

Scarlett

info@celloverkoop.nl | 06 - 1818 9005

Wellicht ook interessant voor je: