Petje af voor jullie, volwassen amateur cellisten. Alle moeite die gedaan wordt om steeds weer een traptrede hoger op die trap naar Bach suites te komen, en het verzuchten dat het ‘nooit wat wordt met de cello’ en toch gaan we verder.
Mijn voorlaatste leraar, Michael Feves, zei wanneer ik het niet meer zag zitten; “It’s a game. To learn how to play the cello is a game. If you don’t want to play the game, don’t play the cello.” Ik denk niet dat ik dat toen begreep maar nu wel.
Je bent tijdens je cello carrière continu bezig uitdagingen, spelletjes, taartpunten uit te proberen, te bedenken, al dan niet samen met je docent, om controle te krijgen over je cellotechniek, je muzikale zeggingskracht. Om je iets eigen te maken. Daar moet je proberen van te genieten. Voor mij betekende dat iets afstand nemen want ik wilde zo graag beter leren spelen dat het pijn deed. Het deed pijn als ik iets niet kon. In mijn hart. En natuurlijk ook in mijn stokhand die verzuurde van het knijpen…
Sinds april ben ik bezig geweest met een online cursus die Super Leren Strijken heet. Echt over de basis; het strijken, niet moeilijker dan C groot. Dat is al uitdaging genoeg hoor ;-).
En steeds wanneer ik lesgeef denk ik weer aan de video’s die ik maakte.
Ik deel een Gamechanger met je.
Een punt van aandacht dat voor altijd je geluid veranderd.
Zomaar gratis.
Hier in een pdf.
Open hem maar, print hem op een A4 en knip hem in vieren en dan heb je vier keer deze tip in ansichtkaart formaat. Eentje voor op je eigen lessenaar en geef de andere kaartjes na het stuk knippen maar aan je cello orkest vrienden; sharing is caring, non?
Er staat een simpele reminder.
‘Waar start ik op mijn stok?’
Ik zie dat amateur cellisten zonder erbij na te denken hun stok op de snaar plaatsen om te starten met het spelen van hun stuk. Zonder na te denken over het feit of het een op- of afstreek is. Hoe lang deze mag zijn. Met hoeveel of weinig druk. Oftewel; zonder een connectie te leggen tussen de sfeer van de muziek en het resultaat dat de plaats op hun stok geeft. Zonder te bedenken dat de slof zwaarder klinkt dan het balanspunt.
Door dit kaartje op je lessenaar te plaatsen hoop ik dat je je zelf iedere inzet eerst even de vraag stelt; waar begin ik op mijn stok om het gewenste geluid, namelijk dat wat de componist voor ogen heeft, te krijgen? Bewustzijn.
En het is echt niet alleen voor high level cultuur dat dit telt; ook voor boeken voor beginnende cellisten als Waggon wheels; namelijk wat voor sfeer zie je voor je bij Hills and dales?
En wat voor sfeer zie je bij ‘A sad song’ van Rick Mooney? Dat bedoel ik! Voor IEDEREEN doet deze tip meteen iets.
Binnenkort is mijn Super leren strijken cursus afgerond. Houd dit blog in de gaten voor de aanbieding omdat ik hem na bijna een half jaar content creëren afrond.
Hartelijke groet,
Scarlett
Scarlett
info@celloverkoop.nl | 06 - 1818 9005
Wellicht ook interessant voor je:
Cello Ludwig 7-8e maat ‘dark’
Eindelijk; de 7/8e Ludwig cello's met donkere lak zijn binnen! Ik wilde ze zo graag vergelijken met de eerder verkochte Ludwig 7/8e cello met amberkleurige lak, maar... Deze zijn al vele maanden uitverkocht! Van mijn leerling Laura mocht ik haar 7/8e Ludwig 'amber'...
Beste snaarspanning voor een 7/8e cello: waarom forte snaren vaak de juiste keuze zijn
In de video hieronder laat ik het verschil horen tussen een 7/8e cello bespannen met Larsen Soloist medium spanning/tension versus forte. Hoor jij net als ik duidelijk het verschil in projectie, respons en kleur? En zie je misschien het verschil in veerkracht? Ik zoek...
Een prachtige oude cello
Vorige week kocht ik van een particulier deze prachtige oude cello die in extreem goede conditie is. Dat was heel spannend kun je wel zeggen want ik kon hem niet proberen, niet bespelen. Ai…!Het was onmogelijk om de snaren op hoogte te krijgen! Oude zilver omwonden...
